Loslaten

Nu ik mijn opleiding vervolg als BBL'er ben ik een leerling geworden i.p.v. stagiaire. Dat betekend dat ik langzaam aan zelf gezinnen mag gaan draaien. Ik heb nu nog een beetje begeleiding, maar ik doe alles zelf. Ik heb het afgelopen jaar volop begeleiding gehad en nu ineens een stukje minder. Dit is voor mij wennen maar ook voor mijn werkbegeleider.

De afgelopen 3 gezinnen heb ik 1 werkbegeleider gehad die ook mijn examens aftekent. Zij heeft mij zien groeien en moet mij langzaam los gaan laten. Ik krijg steeds meer het vertrouwen dat wanneer ik alleen sta het mij ook gaat lukken. De begeleiding van mijn collega wordt steeds minder. In het begin had zij nog wel een beetje moeite om mij te laten gaan, maar het gaat hartstikke goed. Zij durft mij nu meer los te laten en als er iets mocht zijn dan kan ik haar of andere collega's altijd bellen. Soms gebeuren er dingen waar  ik nog niet helemaal antwoord op weet en dan neem ik contact met haar op zodat wij kunnen overleggen.  Ik merk aan mijzelf dat ik in het begin van de week haar nog redelijk vaak belde om te overleggen, in de loop van de week is dit minder geworden.  Ik wordt steeds zelfstandiger!

In de ochtend begin ik in het gezin rond 8:00. Ik start dan alleen op en hoor aan hoe het in de nacht is gegaan.  Om 9:00 komt mijn collega. Ik geef haar dan een korte samenvatting over de nacht en ga met haar bespreken hoe ik de dag ga indelen. Soms geeft zij nog wat tips die ik dan kan gebruiken. Mijn collega blijft een paar uur in het gezin om te kijken hoe alles gaat en kijkt ook mee met de controles en de borstvoeding. Zij let dan op of ik de goede dingen constateer en juiste conclusies trek. Wanneer zij er is neemt zij regelmatig een stapje terug, maar soms ook niet. Het is ook haar werk en zij heeft ook haar manieren van uitleggen. Af en toe neemt ze het nog over van mij en weet ik uiteindelijk toch de leiding terug te pakken.  Ik begrijp dit heel goed, want het is een beroep waarin je eigenlijk altijd alleen werkt en wanneer je een leerling of stagiaire mee krijgt dan moet je alles een beetje uit je handen laten vallen. Zij heeft haar eigen manier van vertellen en doen, die ben ik nog aan het ontwikkelen en verbeteren. Nu zij mijn werkwijze beter kent kan zij mij meer loslaten en mijn ding laten doen.

Hoe zou ik een leerling/stagiaire begeleiden?

Wanneer ik afgestudeerd ben (juni/juli🎓) mag ik ook stagiaires gaan begeleiden. Wanneer het iemand is die pas in het vak zit zou ik vragen wat zij al mag doen en wat zij graag wil leren in dit gezin. Wanneer zij iets kan uitleggen laat ik dit haar doen. Mocht er dan nog iets ontbreken aan de uitleg vul ik deze aan. In het gezin zou ik alles samen proberen te doen zoals de controles, schoonmaken, borstvoeding, kunstvoeding, etc. Ik vind het heel belangrijk dat een stagiaire haar eigen manier van werken gaat ontwikkelen. Ze horen zo veel adviezen en tips en ook hoe dat de andere collega's werken, dit verwarrend kan zijn omdat zij nog niet weet wat haar manier van werken wordt. Ik vraag aan haar hoe zij ter werk gaat en ik pas mij hierop aan.

Als de stagiaire een leerling wordt zou ik ook moeite hebben met loslaten. Je moet erin gaan vertrouwen dat ook zij alleen te werk kan gaan. Ik denk dat ik niet veel anders zou zijn dan andere collega's met het loslaten van leerlingen. Uiteindelijk lukt het wel, maar het kan soms moeite kosten.

Vergeet niet mijn facebookpagina te liken en te delen!

Bedankt voor het lezen en tot snel!

-x-

Ook Zorgmed kraamzorg heeft facebook. Hierop worden ook leuke berichtjes gepost en kan je recenties lezen van andere. 

Neem snel een kijkje!